کاردرمانی در پارکینسون
الف) آموزش به بیمار
۱- کمک به بیمار جهت استفاده از حس شنوایی جهت سازماندهی فعالیتهایی که نیازمند حرکت می‌باشند. بدین صورت که در هنگام انجام فعالیتهای حرکتی سعی میشود با او حرف زده شود یا از او خواسته میشود در حالیکه مشغول انجام کار است به موضوعی دیگر فکر کند.
۲- آموزش به بیمار جهت استفاده از تحریکات بینایی: بدین صورت که از بیمار می خواهیم برای انجام صحیح و یا اصلاح حرکات از آینه استفاده کند. فرد با تماشا کردن حرکات خود در آینه به منظور افزایش دقت عملکرد، حرکات خود را زیر نظر می‌گیرد.
ب) نگهداری یا افزایش دامنه حرکتی
جهت جلوگیری از بدشکلی مفاصل، بهبود راستای قامت و ترکیب بدنی، تشویق به حفظ راستای بدن در وضعیت صاف، انجام ورزش‌های کششی و انعطاف‌پذیری
۱- افزایش قدرت گروههای عضلانی صاف‌کننده مفاصل مورد نظر( این بیماران تمایل زیادی به خم کردن مفاصل دارند و معمولاً خمیده می‌باشند)
۲- افزایش عملکرد حرکتی
۳- جلوگیری از ضعف عضلانی ناشی از عدم استفاده از اندام‌ها
۴- افزایش حرکات متقابلی
۵- تغییر و جابجا کردن وزن بر روی اندام‌ها
۶- هماهنگی حرکات ظریف
۷- هماهنگی حرکات درشت خصوصاً مرتبط با تنه: حرکات از حالت نشسته به ایستاده، غلت زدن، حرکات چرخشی و قدم زدن
۸-فعالیتهایی که نیازمند حفظ تعادل می‌باشند.
ج) فعالیتهای ورزشی
انجام تمرینات به صورت دوبار در روز خصوصاً در صبح و قبل از خواب، انجام هر ورزش به مدت ۳ دقیقه و سعی شود در هنگام انجام تمرینات دم و بازدم عمیق انجام شود بدین صورت که فعالیت با دم عمیق از طریق بینی شروع میشود و با بازدم از راه دهان ادامه یابد.
